بررسی مقایسه ای ماست سلها در لیکن پلان و واکنش لیکنوئید دهان با رنگ آمیزی تولوئیدین بلو

خلاصه: سابقه وهدف: از آنجاییکه طبق مطالعات قبلی از لحاظ هیستوپاتولوژیکی نوع و تعداد ماست سلها در(oral lichen planus) olp تغییر می یابد. هدف از این مطالعه، بررسی مقایسه ای ماست سل ها به منظور کمک به  شناسایی بیماری olp و افتراق آن از  (oral lichenoid reaction) olrمواد و روش ها: تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی است که بر روی 34 بلوک پارافینه لیکن پلان  و 26 بلوک پارافینه ضایعات لیکنوئید دهان از بایگانی بخش پاتولوژی دانشکده دندانپزشکی و بیمارستان شهید بهشتی بابل انجام شد. برش های 5 میکرونی تهیه شده از بلوک های پارافینی با رنگ آمیزی تولوئیدین بلو به روش استاندارد رنگ آمیزی و سپس با میکروسکوپ نوری بررسی شدند.  در نهایت ماست سل ها بر حسب تعداد کل، تعداد سلول های دگرانوله و نسبت ماست سلهای دگرانوله به کل ماست سلها بررسی و محاسبه گردیدند و در نهایت داده ها با کمک نرم افزار spss 18 و با آزمون mann-whitney مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نمونه ها شامل 34 مورد لیکن پلان (23 زن و 11 مرد با میانگین سنی 01/13±35/47  سال) و 26 مورد لیکنوئید دهان (14 زن و 12 مرد با میانگین سنی 91/12± 46/40 سال) تعداد کل ماست سل ها و همچنین تعداد سلول های دگرانوله بطور معنادار در گروه لیکن پلان دهان بیشتر از گروه دارای ضایعات لیکنوئید دهان بود (05/0>p). اما  نسبت سلول های دگرانوله به کل سلولها بین دو گروه لیکن پلان و لیکنوئید اختلاف معناداری نداشت (05/0< p).نتیجه گیری: به نظر می رسد که تعداد کلی ماست سل ها و ماست سل های دگرانوله را در لیکن پلان دهانی نسبت به واکنش لیکنوئید دهان بیشتر باشد و احتمالا می تواند بعنوان یک ویژگی تشخیصی درافتراق هیستوپاتولوژیک لیکن پلان از واکنش لیکنوئید دهان بکار رفته و تفاوت درمانی این دو ضایعه را توجیه نماید.